Narodzenie Pana Jezusa

Rozważanie Różańcowe: Narodzenie Pana Jezusa

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go wpieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.

Łk 2,1-7

Rozważanie:

Mocą woli Bożej było postanowione, że Jednorodzony Ojca miał przyjść na świat w mieście Betlejem. Z Ewangelii Świętego Łukasza dowiadujemy się, że dla spełnienia tego wielkiego wydarzenia Pan posłużył się prawem cesarza Augusta, który wydał rozkaz spisu ludności. Każdy, więc musiał się udać do swego rodzinnego miasta, aby tam osobiście wpisać się do ksiąg. Ponieważ

Najświętsza Panna Maryja i Święty Józef pochodzili z rodu króla Dawida z Betlejem, więc musieli i oni udać się tam. Najświętsza Panienko znałaś wszystkie tajemnice i przepowiednie Proroków, które miały się spełnić już wkrótce, ani na chwilę nie zawahałaś się przed wyruszeniem w pięciodniową podróż doBetlejem. Kiedy już tam przyszliście wszystkie gospody i zajazdy były zajęte – nie było miejsca … O

Skromna Królowo wiedziałaś, że drzwi przed wami są zamknięte tak jak i serca tych ludzi. Oddałaś to wszystko Bogu: uciążliwą drogę, ubóstwo, opuszczenie, brak miłości. Święty Józef, po długich poszukiwaniach noclegu, przypomniał sobie o jaskini za miastem, która zazwyczaj służyła jako schronienie pasterzom i ich trzodom. O Panienko

Najświętsza, Wierna Służebnico Pana, z radością przyjęłaś to miejsce mówiąc: “Pójdźmy tam, gdzie Pan nas prowadzi” Mądrość Odwiecznego Ojca przeznaczyła dla Was to miejsce, ponieważ ozdobą było ubóstwo, pustka i samotność. To była pierwsza świątynia światła gdzie pośród ciemności nocy narodziło się prawdziwe światło. Gdy nadeszła już błogosławiona chwila Narodzenia, w Ciele i Duszy Twojej nastąpiły Boskie zmiany, które nie są do pojęcia przez rozum ludzki. Maryjo, pełna Majestatu, zachwycona w Bóstwie i zatopiona w Bogu, wydałaś na świat Jedynego Syna, Naszego Zbawiciela – Jezusa Chrystusa, a więc Słowo Ciałem się stało i zamieszkało między nami, a Najświętsza Noc zajaśniała blaskiem prawdziwej Światłości.

Dalej Święty Łukasz Ewangelista opowiada nam jak to Dziewica-Matka owinęła Dziecię w pieluszki, przytuliła do serca swego i położyła Go w żłóbku na sianeczku wśród miłości, a całe zastępy Aniołów śpiewały hymny dziękczynne. Gdy już zastępy wojsk niebiańskich uczciły w stajence betlejemskiej Narodzenie Wcielonego Boga, wtedy Pan wysłał kilku Aniołów w różne miejsca, aby głosili nowinę o Narodzeniu Dzieciątka tym wybranym i sprawiedliwym, aby odczuli nadprzyrodzoną radość,szczególnie pasterzom, którzy trzód swych pilnowali. Oni napełnieni światłem, udali się jak najprędzej do Betlejem, aby na własne oczy ujrzeć tę cudowną tajemnicę i oddać hołd Dzieciątku Jezus. Bóg Ojciec sam nadał Dzieciątku imię Jezus, które oznacza Zbawiciel Świata. Tak to Jezus Chrystus przyszedł na ziemię dla naszego zbawienia.

Wielbimy Chryste Twoją Matkę w Jej betlejemskiej posłudze. Pragniemy jak najczęściej żywić się Twoim Ciałem wziętym z Maryi. Pokorna Służebnico, naucz nas wielbić Boga, ponieważ zbawienia nie osiągniemy inaczej jak tylko przez żywą wiarę, nadzieję, miłość, pokorę i skruchę serca. Mario, Matko, któraś poczęła Słowo Wcielone za sprawą Ducha Świętego i któraś w całym swoim świętym życiu pozwoliła prowadzić się przez Jego wewnętrzne działanie, módl się za nami i z nami o dary Ducha Świętego dla nas, dla naszych rodzin, naszych przyjaciół, aby Twój Syn nas umacniał i stawiał zawsze na drodze prawdziwej wiary.

Najświętsza, Najpiękniejsza Dziewico, pragniemy złożyć hołd Tobie za Betlejemską Tajemnicę,wyśpiewać wszystkie hymny dziękczynienia razem z Aniołami. Ty przytulałaś do serca Swego Najdroższe Dzieciątko, Największą Miłość Twoją. Ty piastowałaś już wtedy miano Królowej Nieba i Ziemi w tym ubogim pałacu betlejemskim. Przytul i nasze dzieci do serduszka Swego, okaż im Swoją miłość i prowadź ich drogami Ducha Świętego, otrzyj łzy zapłakanym, podaj rączkę zagubionym, znudzonym opowiedz o Bogu, głodnym wskaż drogę na Ucztę Eucharystii.

Wróć do informacji o Odmawianiu Różańca Świętego: