Jasełka z Małym Księciem
BÓG SIĘ RODZI.
Narrator Wszystkich miłych gości bardzo serdecznie i gorąco witamy.
W klimacie świąt Bożego Narodzenia i blasku choinkowych świec,
zapraszamy do refleksji nad tajemnicą narodzin KRÓLA, który jest MIŁOŚCIĄ.
Dziś niebo się otwiera.
Dziś Bóg człowiekiem się staje.
Dziś rodzi się BÓG – MIŁOŚĆ.
Życzymy głębokich duchowych przeżyć, zapraszamy do wspólnego kolędowania,
a za wszelkie usterki serdecznie przepraszamy.
Diabełki /muzyka – wchodzą tanecznym krokiem na scenę, siadają w kole i prowadzą konferencję/
- Witam was wszystkich na kolejnej światowej konferencji upadłych aniołów.
Dziś obradujemy nad najbardziej pilnymi i ważnymi sprawami.
Zastanówmy się wspólnie;
co zrobimy, aby wśród ludzi zniszczyć miłość.
zniszczyć ich wzajemną miłość i miłość do Boga.
- To bardzo trudne zadanie.
– Nie możemy im przecież odebrać Pisma świętego,
– nie możemy zabronić chodzić do kościoła,
– nie możemy zakazać stylu życia,
A więc pytanie? Jak zniszczyć miłość?
- Już wiem. U Boga liczy się tylko miłość, ale dla niej trzeba mieć czas. Zabierzmy więc ludziom czas.
4 – Ale jak to zrobimy?”
Musimy im towarzyszyć przez cały dzień.
- Zajmujcie ich błahostkami korzystając ze wszelkich trików
- Wabcie ich, aby ciągle wydawali, wydawali i wydawali a następni pożyczali i pożyczali.
- Zapychajcie ich skrytki reklamami, ofertami i promocjami.
- Podsuwajcie im darmowe promocje, niepotrzebne usługi i fałszywe nadzieje.
- Niech pieniądze zawsze będą pierwsze!
- Zapełnijcie ich domy gazetami, bombardujcie wiadomościami przez 24 godziny.
- Postarajcie się o ich weekendy. Niech wracają do pracy zmęczeni i nieprzygotowani do niej.
- Niech nie mają czasu na modlitwę, aby przypadkiem nie myśleli o Bogu i szli do kościoła.
- Dajcie im chleba i igrzysk! Niech podburzają ich mecze, zagłuszają koncerty, niech tracą czas przy filmach.
- Nie zapomnijcie o billboardach na ulicach. Nie zostawiajcie ich samych na urlopie. Wysyłajcie ich w egzotyczne miejsca, do parków rozrywki. Byle się bawili i bawili.
- Przekonajcie ich, żeby zawsze mieli włączony telewizor, video, komputer czy wieżę. To wszystko ich zagłuszy na drugiego człowieka, na miłość i Boga.
- Nie będą jedni słuchać drugich i rozbije się ich jedność z Chrystusem, który jest Miłością.
- Dajcie im tysiące powodów – dobrych powodów, aby nie mieli czasu na modlitwę i słuchanie Słów Bożych.
- A więc do dzieła. Nie traćmy czasu, zabierzmy ludziom czas.
Odbierzmy ludziom miłość.
/ na tle muzyki schodzą ze sceny, a wchodzi Mały Książę – z różą w ręku/
śpiew: Gdzie jesteś Mały Książę gdzie …
Narrator: Dzień dobry Mały Książę.
Książę: Dzień dobry miła Pani.
Narrator: Witaj na naszej planecie.
Książę: Przybywam do was, bo szukam przyjaciół. Chcę się z nimi oswoić – tzn „stworzyć więzy’. Stworzyć prawdziwe więzy przyjaźni i miłości. Podróżowałem po wielu planetach i odkryłem wiele tajemnic. Podziwiałem gwiazdy, zachody słońca. Zaprzyjaźniłem się z lisem i pokochałem piękny kwiat – moją różę.
Narrator; Czy w swej wędrówce po krańcach świata spotkałeś kogoś wyjątkowego? Opowiedz nam o tym.
Książę: W mojej wędrówce spotkałem bardzo dziwnego, wielkiego, wspaniałego i wyjątkowego Króla. Zachwycił mnie. To był zupełnie inny Król niż wszyscy królowie na świecie. Nie miał pałacu, nie miał wojska, ale był bogaty w miłość. On miał na imię MIŁOŚĆ.
Właśnie odkryłem tajemnicę, że przyszedł do ludzi, zamieszkał wśród nich i hojnie obdarza ich swoją miłością. Dlatego ja Mały Książę po długiej wędrówce przez piaski i skały przychodzę do Was, Chcę z bliska popatrzeć na życie człowieka, którego Król Miłości kocha ponad życie. Pragnę poznać sekret Króla – przyjaciela ludzkiego serca i spotkać swojego przyjaciela.
Pokaż mi proszę – gdzie są ludzie? Jak wygląda prawdziwe życie człowieka? Pokaż mi jak ludzie odwdzięczają się swojemu Królowi za Jego Miłość.
Narrator; Jak sobie życzysz Mały Książę. Twoja prośba jest dla mnie rozkazem.
Zapraszam więc was najmłodsze dzieci naszej szkolnej planety. Pokażcie co najbardziej kochacie.
Narrator; Co jest najważniejsze dla was – dzieci współczesnej szkoły?. Pokażcie, czym się trudzicie na co dzień w domu, w szkole, na zajęciach pozalekcyjnych. Czemu poświęcacie najwięcej czasu?
/ Książę siada w rogu sceny i przygląda się/
pantonima dzieci – na tle muzyki – bawią się – skakanka, lalka, samolot – nie zwracając uwagi na obecnego P.J. * później wchodzą dzieci z książkami, tornistrami i pokazują że czytają, uczą się piszą, malują * – na tle muzyki Wchodzą dzieci kółka tanecznego- tańcząc nie zwracając uwagi na Jezusa
Piosenka: Spotkałem dziś Jezusa…- śpiewają małe dzieci .
Narrator; Nasza Kochana młodzieży. Teraz wy pokażcie – co dla was jest najważniejsze? Czy macie już swoją różę? – odkryty sens swojego życia? Oswojonego przyjaciela i prawdziwą miłość?
/ pantonima – na tle muzyki wchodzi młodzież (2 pary) z informatorami studiów – 1- przegląda informacje o studiach i pracy, 2 para zakochanych zainteresowana sobą – nie zwracają uwagi na Jezusa – a schodząc ze sceny – pokazuja napis- BRAK NAM CZASU. /
Narrator; Co o wartościach w życiu powiedzą dorośli? Wy najlepiej wiecie co jest najważniejsze, co najpiękniejsze i za co warto życie dać.
pantonima – na tle muzyki wchodzą dorośli zabiegani, zapracowani z teczkami dokumentów, zakupami, rozmawiającymi przez komórkę…. – nie zauważają Jezusa. Wchodzi też babcia, ale już nie ma sił zbliżyć się do Jezusa/. schodząc ze sceny – pokazuja napis- BRAK NAM CZASU
Książę: Dziękuje Wam moi Drodzy Przyjaciele. Widzę, że jesteście piękni jak tysiące róż, które spotkałem, ale czegoś wam jeszcze brak. Myślę, że ludzie zapominają o bardzo ważnej życiowej prawdzie. Zapominaja o tym, że Najważniejsze Jest Niewidoczne Dla Oczu. Za mało tej prawdzie poświęcają jej swojego czasu. Lecz Tobie nie wolno o tym zapomnieć. Zapamiętaj mój sekret; „ Dobrze się widzi tylko sercem”. W życiu liczy się tylko miłość.
Proszę Was. Popatrzcie w niebo. Poszukajcie gwiazdy! Zobaczcie jak cały świat zmienia się dla was, gdy Miłość przychodzi na ziemię.
Piosenka. Niebo przychodzi na ziemię… – wchodzi szopka
Kolęda: Cicha noc…
NARRATOR
Byśmy mogli ten dzień przeżywać , wszystko wypełniło się 2005 lat temu. Małe miasteczko w Judzie było świadkiem najważniejszego wydarzenia w dziejach ludzkości.
PISMO ŚWIĘTE:
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie.
Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz.
Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.
Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania.
Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
Kolęda: Dzisiaj w Betlejem… – wchodzą pasterze, po nich Mędrcy
Anioł:
Oto Dobra Nowina.
Pokój ludziom dobrej woli;
Oto narodził się Pan-
Przyszedł,- by ludzkiej ulżyć niedoli
I zrównał wszelki stan.
Dziecina licha w żłobku na sianie
To Nieśmiertelny Bóg!
Niesie ze sobą wielkie kochanie
Najlichszym ze swych sług.
Pójdźcie! Niech każdy u żłobka stanie.
Wy mali, cisi, uczeni i prości…
Bo się narodził w szopie na sianie
Bóg! Nieskończonej Miłości!
Kolęda; Maleńka Miłość…
Książę; Nie było miejsca. Dla Króla Miłości – zamknięto drzwi.
To prawda. Ale dlaczego, Panie, nie wybrałeś pałacu, przecież jesteś Władcą świata?
Dlaczego wybrałeś stajnię ??
Ty Mały Jezus – Wielki Książę Pokoju z nieba przyszedłeś do swoich – lecz oni Cię nie przyjęli.
Leżysz teraz Boże Dziecię w stajni cichutko, patrzysz w drzwi i czekasz, by wśród witających zobaczyć swego przyjaciela – człowieka.
Piosenka; Od drzwi do drzwi stuka, puka i schronienia sobie szuka …
Dziecko: Jezus nie narodził się w luksusie, bogactwie, lecz w ubogiej stajni.
Pokazuje, że wie, co znaczy ludzka nędza, bieda i cierpienie.
On stał się ubogim, aby nas ubóstwem swoim ubogacić.
Wszystkiego się wyrzekł w świętą betlejemską noc.
Zrezygnował z ziemskiego majestatu, wygodnego mieszkania,
Ale nie wyrzekł się ziemskiej ludzkiej miłości.
Matczynej miłości, troski opiekuna – świętego Józefa,
serdeczności ubogich pasterzy i pokory Mędrców.
On nie wyrzekł się rodziny.
On ukochał ludzką rodzinę.
Wybrał tę najprostszą i najuboższą,
a w niej uświęcił ludzką miłość.
Kolęda Pójdźmy wszyscy …
Dzieci:
Witamy Ciebie o ukochane Dzieciątko Boże, chcemy się pokłonić nisko Tobie i dary serca złożyć przy żłobie. Przychodzimy do Ciebie w imieniu wszystkich dzieci Szkoły Podst. Nr 11, by Ci powiedzieć, że Ciebie z całego serca kochamy.
Panie Jezu. Dziękujemy Ci, że przyszedłeś do nas z nieba, by pouczać nas – jak żyć potrzeba. Ty najlepiej wiesz, że nie zawsze było dobrze z nami, zarówno w szkole, jak i w domu i w Kościele. Prosimy – dodaj nam sił do dobrego i pouczaj nas co mamy czynić , by tak jak Ty – być świętymi.
Kolęda: Wśród nocnej ciszy ….
Młodzież:.
- Przychodzimy do Ciebie także i my – pokolenie Jan Pawła II – uczniowie XVIII LO. Cóż możemy złożyć Tobie w darze? Przynosimy: naszą wiedzę ubogą, armię jedynek w dzienniku, stos lektur nie przeczytanych i zadań nie odrobionych.
Oddajemy ci nasze niewłaściwe zachowanie, szalone wagary, zasmuconych rodziców i zatroskanych nauczycieli. Oddajemy Ci także nasze radości, szkolne przyjaźnie i życiowe plany przyszłości.
Oddajemy Ci Jezu naszą małość, ale też gorące serca. Oddajemy Ci także nasze życie. Weź je, przemień i uświęć. Chcemy być Twoim światłem i z Twoją pomocą budować cywilizację miłości – jak obiecaliśmy Ojcu świętemu, który błogosławi nam z nieba
Kolęda: Przybieżeli do Betlejem ..
Święta Bożego Narodzenia – tajemnica serca, której rozum pojąć nie może.
Po to są święta,
– aby nad tobą wciąż świeciła gwiazda.
– abyś się nie dał zamknąć w jarzmie codziennego życia.
Po to są święta:
– abyś miał właściwe spojrzenie na swoje cierpienia, upokorzenia, krzywdy, których doznajesz.
- abyś zobaczył w blasku swoją pracę, rodzinę, obowiązki.
- aby nad szopą twoich spraw codziennych nie zgasła gwiazda
- aby w twoich oczach i sercu na nowo zapłonął blask dobra i miłości
Po to są święta, Wigilia, opłatek
– abyś odnalazł Boga i uwierzył w Jego Miłość.
Przy wigilijnym stole, Łamiąc opłatek święty,
Pomnijcie, że dzień ten radosny w miłości jest poczęty.
Że, jak mówi wam wszystkim dawne, odwieczne orędzie,
Z pierwszą na niebie gwiazdą Bóg w waszym domu zasiądzie.
Sercem Go przyjąć gorącym, Na ścieżaj otworzyć wrota
Oto co czynić nam każe Miłość największa cnota.
Śpiew: Jest taki dzień…..
Narrator:
Nie wystarczą jednak życzenia wszystkiego najlepszego, wszelkiej pomyślności, aby rodzicom dzieci się dobrze chowały i aby dzieci bogatych rodziców miały.
Nie wystarczy stół wigilijny z siankiem i białym obrusem, ani łamanie się opłatkiem,
Książę ; Najważniejsze jest to – aby w sercach naszych narodziła się Miłość.
Dzieci:
Niestety już finał, czas tak szybko leci,
Więc teraz poważnie,o czym marzą dzieci?
By naszym rodzicom kochać było dane,
A wszystkie dzieciaki czuły się kochane.
By zażegnać wszystko to, co ludzi różni,
Aby nasze ręce nie spotkały próżni.
By ludzie uśmiechem witali się co dzień,
Strudzonym nie brakło już miejsca w gospodzie.
Aby nikt przed nikim nie musiał czuć strachu,
A biedni, bezdomni mieli skrawek dachu.
Aby każdy głodny siadł do pełnej miski,
A w drzwi samotnego zapukał ktoś bliski.
By policja i lekarze nie mieli zajęcia,
A rodziny wyszły dobrze nie tylko na zdjęciach.
Już finał finału, panowie i panie,
Więc jakie z tej szopki wynika przesłanie?
Jeden wielki Polak, mądry kto go słucha,
By odnowić Ziemię wezwał kiedyś Ducha.
A my mu pomóżmy w tej wielkiej potrzebie,
I odnowę Ziemi zacznijmy od siebie
Szanownej Dyrekcji, całemu Gronu Pedagogicznemu i wszystkim Pracownikom,
Aby w tę Betlejemską Noc, w Noc Szczęśliwego Rozwiązania,
wszystko wam się rozplatało; – węzły, konflikty, powikłania.
Oby się wszystkie trudne sprawy – rozkręciły jak supełki,
a własne ambicje i urazy – zaczęły śmieszyć jak kukiełki.
Oby Anioł podarł każdy szkolny i osobisty dramat ,
a Boże Dziecię obdarzało pełnią swoich łask, spełniało najskrytsze pragnienia serca,
i błogosławiło każdy trud pracy i troskę serca włożoną w kształtowanie naszych umysłów,
serc, postaw i charakterów.
Wam zaś Drogie Koleżanki i Koledzy życzymy wielu radosnych chwil w przeżywaniu
twórczej młodości i samych sukcesów w zdobywaniu życiowej i Bożej mądrości.
Kolęda: (śpiew wspólny – przekażmy sobie znak pokoju … )
Opracowała: s.Adamina Chmura
Służebniczka BDNP
Katechetka w ZSO Nr 2 w Lublinie
GIPHY App Key not set. Please check settings