Jeżeli kiedy miłe łzy bywały

Jeżeli kiedy miłe łzy bywały
Przez to, że radość w sobie zamykały.
Teraz największa słodkich łez przyczyna,
Gdy niesłychane wesele się wszczyna:
Cny Oblubieniec, Psa wszystkiego świata,
Naturę ludzką przybiera i swata
— W wiekuiste lata.

Wzruszona ziemia z swego fundamentu
Radość przyznała, że tego momentu
Przeczyste święte stało się małżeństwo:
Syn Boski na się przyjął człowieczeństwo,
Panna i Matka Boga obejmuje,
Piersiami karmi, na łonie piastuje.
-Niebo się dziwuje.

Dopieroż kiedy cichości, stworzenie,
Obrało nocne za uspokojenie,
W króla Dawida mieście, Betleemie,
Syn gdy się rodzi, święte jego plemię
Wtedy Jessego rózga zakwitneła
Latorośl winna liście wywinęła,
-Gdy Panna powiła,

Wtenczas się pełnił! znak Ezechiasza,
Opowiedziany przez Izajasza.
Słońce dziesięcją. linii jest cofnione.
Naprzód w Nazaret, gdzie Słowo Wcielone,
Potem w Betlejem, cudnem narodzeniem
Jest ogłoszone, przed wszystkiem stworzeniem,
-Licznych Duchów pieniem.

Świata syreny, muzy, zamilknijcie,
Kiedy niebieskie głosy usłyszycie,
Wszak głos wszelaki w czworę podniesiony.
Anielski koncert prawie niezliczony,
Którym oddają chwałę Panu swemu,
W niebie na wieki, docześnie zaś Temu,
-Dziś narodzonemu.

Stałeś się, Panie, bratem, przyjacielem!
Stąd Cię i Prorok zwał Emanuelem,
Mateusz święty tłumaczy; Bóg z nami!
Duchy się dziwią, co, ludzie, nad wami
Za łaska Boga? Macie tak blizkiego,
Jak żaden naród nie ma bożka swego
-Sobie przychylnego

Jak niegdydy Mojżesz, mając z Bogiem mowę,
Okrytą w. koło światłem mając głowę,
Którą zakrywał, w gmin ludzi przychodząc,
Tak w ciele ludzkiem Zbawiciel się rodząc,
By się dał widzieć i spełnił proroctwa,
Zbratał się z ciałem, zakrył jasność Bóstwa.

Król Izraelski Achab, kiedy wojny Wszczynał,
królewski złożył ubiór strojny:
Chrystus, Król królów, gdy ludzką naturę
Brał na się, ukrył berło i purpurę.
Panieńskiem Matki mlekiem nakarmiony,
Który świat żywi, okrywa stworzony,
— W pieluszki ściśniony.

Mówił król Dawid,ani się omylił,
Że schodząc, Pan-Bóg, z-niebios, ich nachylił;
Matka nie. nieba, ale niebios Pana,
Panna Przeczyste i Niepokalana,
Nachyla żłóbek, wśród zimna okrywa,
Gdy łaknie, karmi, z Swą piersią, przybywa,
— Gdy płacze, rozrywa

Jonasz, jak. prędko z okrętu zrzucony,
Zaraz mirt morski był uspokojony;
W grzechowym gwałcie, kiedy się świat wali,
Zstępuje z nieba i broni od fali
Prawdziwy Jonasz, Chrystus, On ubogi
Śmierć, świat i czarta rzuci pod swe nogi,
— Jak ów olbrzym srogi.

Tu się spełniły Prorockie widzenia,
Sybileklów mowy i Psalmisty pienia:
Chrystus, Marya, Józef, osieł z wołem,
Lew i baranek mieszkający społem.
Poganin wyznał, wyznało czartostwo,
Że jest prawdziwe w tej Dziecinie Bóstwo,
— Lecz przeczy żydostwo.

Ogień płonący, trzy słońca widziane,
Grzechy sodomskie ogniem ukarane,
I świat w spokoju i bożki zburzone,
Nawet i w Rzymie znaki te czynione.
Kula spuszczona, Niebo otoczone
Jasnością, dały znać, Że narodzone
— Słowo ogłoszone.

Więc z pastuszkami i z trzema królami
Oddajmy pokłon Panu, i z darami.
Kadzidło Bogu, złoto jak Królowi,
Jak śmiertelnemu, mirę człowiekowi.
Raczej za mirę zmysłów -umartwienie,
Miłość za złoto, modły za kadzeniej
-Nieśmy w poświęcenie.

Wykonanie utworu: Jeżeli kiedy miłe łzy bywały

?

Przejdź do działu:

Jeśli znasz inną wersję tej kolędy albo wykonanie tej kolędy daj znać w komentarzu!