Panie przed Tobą klękam

Tekst Kolędy: Panie przed Tobą klękam

Panie, przed Tobą klękam zdumiały!
Gdzież twa niezmierność, gdzież tron twej chwały?
Czemu z wysoka na tym padole
Zjawiasz się jako niskie pacholę?

Wielbi Cię wszechświat, służą Ci wieki,
A Ty spłakane tulisz powieki
I snu ziemskiego na twardem sianku
Pragniesz, o śliczny niebios kochanku!

Chórom anielskim tęskno za Tobą,
Raj się okrywa smutną żałobą,
Tyś berło złożył na Ojca łonie,
W nasze wygnańcze spiesząc ustronie.

I siebie czystej dałeś Panience —
I oto w zimnej leżysz stajence,
W lichym wzgardzonych bydlątek żłobie,
A ja tu kornie klęczę przy Tobie!

Więc niemowlęcia przyjąłeś postać,
By naszym bratem i Zbawcą zostać?
O Panie, jakiej żądasz ofiary
Za niepojęte boskie swe dary?

Pozwól, niechaj się zbliżę ze drżeniem,
Wiedzion gorącem duszy pragnieniem,
Niech ucałuję twe stopy małe
I niech Ci oddam me życie całe!

Rajska Dziecino, ach, już bez Ciebie
Nie chcę żyć, choćby w szczęściu i w niebie!
Jeden najmilszy, jeden mi drogi —
Jezus pokorny! Jezus ubogi!