Wśród burzy

Tekst Pieśni: Wśród burzy

Ks. Władysław Wojtoń – Wśród burzy

Jak, gdy w przyrodzie dzikie żywioły
Zerwą się naraz burzą straszliwą,
I drą niebiosa gromem napoły
I grożą zgubą i niwom –

Tak nieraz w duszy wiatr się rozpęta,
Ciemność ją czarna i lęk ogarnie,
Iż zda się biednej, że jest przeklęta,
Że chyba przyjdzie zginąć jej marnie, –

O, wtenczas – jeśli jak ptak strwożona
Do Serca Zbawcy ufna się zwróci,
Wnet ciemności, smutek i lęk pokona
I hymn radosny znowu zanuci;

Bo Serce Boga zaraz się wzruszy
I tym, co proszą, w pomoc pospieszy
I wszelkie burze rozpędzi z duszy
I obietnicą nieba pospieszy!