Ofiarowanie Jezusa w świątyni

Rozważanie Różańcowe: Ofiarowanie Jezusa w świątyni

Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:

„Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela”.

A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: „Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu”. Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera,bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawałasię ze świątynią, służąc Bogu w postach i
modlitwach dniem i nocą.

Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.

Łk 2,22-38

Rozważanie:

„Oto ten przeznaczony jest na znak, któremu sprzeciwiać się będą” (Łk 2,34).

Te prorocze słowa o Jezusie wypowiedział Symeon podczas ofiarowania w świątyni jerozolimskiej. Zgodnie z nakazem starego testamentu Maryja i Józef przynieśli Jezusa do synagogi, aby go jako swe pierworodne dziecko, ofiarować Bogu. Maryjo, dajesz nam przykład całkowitego posłuszeństwa prawom boskim a jednocześnie przypominasz, że Chrystus jest zawsze obecny w
kościele i w czasie każdej Mszy świętej jest na nowo ofiarowany Ojcu Niebieskiemu. Ofiara taka jest wyrazem ogromnego wyrzeczenia i dowodem ogromnej miłości do Boga.

Zastanówmy się czy i my jesteśmy zdolni do podobnych wyrzeczeń, czy zabiegani w naszej codzienności znajdujemy czas by go poświęcić Bogu i czy ten czas wykorzystujemy dobrze. Czy otaczający świat nie zachwyca nas do tego stopnia, że nie mamy czasu, aby zatrzymać się na chwilę i złożyć hołd i podziękowanie Jego Stwórcy? Czy wręcz przeciwnie staramy się Go usunąć z naszego życia zapomnieć o wdzięczności, jaką Mu jesteśmy winni za to wszystko, co od Niego otrzymujemy? Starzec Symeon uczy nas cierpliwości.

W oczekiwaniu na Mesjasza, Symeon spędził całe swe długie życie, ale nigdy nie wątpił, że dana mu przez Boga obietnica spełni się. Gdy w końcu dostąpił łaski i ujrzał dzieciątko, powitał je z radością. Czy my również oczekujemy Zbawiciela z taką wytrwałością czy go codziennie szukamy wśród tłumów ludzi przewijających się przez nasze życie. Czy jesteśmy w stanie dostrzec go w każdym napotkanym na naszej drodze człowieku?

A gdy Go już ujrzymy czy witamy go z taką radością i szacunkiem jak Symeona ?

Wróć do informacji o Odmawianiu Różańca Świętego: