Modlitwa powszechna za ojczyznę

Sprawiedliwy i Święty Boże! Twoja ręka dotknęła nas, Ty chłoszczesz i karzesz swe dzieci! Wszystek lud jęczy pod nieszczęściem, jakiem nas nawiedziłeś! Ach! zgrzeszyliśmy i zasłużyliśmy na te kary! Lecz gdy wyznajemy grzechy i wykroczenia nasze, gdy je opłakujemy i przyrzekamy poprawę, nie możem że znów, ufni w Twem miłosierdziu, w dobrej nadziei, błagać Cię o litość, przebaczenie i pociechę? Tak jest, o Panie! Ty jesteś i zostaniesz naszym litościwym Ojcem i wtedy, kiedy nas karzesz; Ty tylko naszej poprawy i zbawienia żądasz, przetoć do Ciebie udajemy się w naszem ucisku. Wyznajemy przed Tobą i niebem: żeśmy zbłądzili i źle czynili!

Ale, o Panie, wejrzyj litościwie na serca żalem ściśnione! Wszakże sam powiedziałeś, że sercem skruszonem i upokorzonem nie wzgardzisz. Spojrzyj na łzy nasze, na pokutę ludu Twojego, a zmiłuj się nad nami! Okaż się znów dla nas łaskawym i miłosiernym! oddal zasłużone kary, uwolnij od złego, jakiem nas sprawiedliwie dotknąłeś; daj nam jeszcze dożyć dni szczęśliwych i swobody, jakich doznawaliśmy dawniej, abyśmy się mogli cieszyć z życia naszego, i służyć Ci w pokoju. Jeżeli to być może, o Boże i Ojcze najmiłosierniejszy, jeżeli to jest zgodne z Twemi świętemi, sprawiedliwemi, a dla nas niedościgłemi radami: odejm od nas ten kielich cierpień! O to Cię błagamy słowy Syna Twojego, naszego Zbawiciela; dodajemy przecież jak On: nie jak my chcemy ale jak Ty chcesz o Boże, tak się niech stanie! Jeżeli tedy, o Panie! podług Twych niezgłębionych wyroków inaczej postanowiłeś, jeżeli dla podjęcia zamiarów Twej Opatrzności dłużej jeszcze cierpieć mamy, tedy niech się stanie wola Twoja święta! Tylko Cię prosim: pocieszaj i wzmacniaj dusze nasze; udziel nam cierpliwości i stałości, obroń nas od zbytniego smutku i rozpaczy, dopomóż znosić wszelkie złe, jakie uważasz dla nas potrzebnem, pożytecznem, i daj nam wytrwać aż do owej godziny wybawienia, kiedy Ci dzięki składać, i wielbić Imię Twoje święte będziemy. Amen.