przez 
Tekst Pieśni: Moc Boża dziwna, A niewymowna
Moc Boża dziwna – A niewymowna!
Co to uczyniła? – Na podobność swą,
Człowieka stworzyła.
Wielce pięknego – Nieśmiertelnego,
I tak rozumnego, – Mógł on dobrze znać
Stworzyciela swego.
Aby przebywał – W Raju panował,
A wszego używał, – Tylko z jednego
Drzewa by nie jadał.
Djabeł złośliwy – zawiścił tego,
Odwiódł od dobrego, – Które miał człowiek,
Od Boga samego.
Uwziął ze złością, – Z wielką chytrością
Człowieka wyszydzić, – Wszelkiej rozkoszy
Chcąc go pozbawić.
Tak wąż nieszczęsny – Upadek straszny
Przywiódł dla człowieka – Dla skosztowania
Jedynego jabłka.
Człowiek dla tego – Światła Bożego,
I radości wiecznej, – Zawinił stratę
Znalezienia trudnej.
Aż się spełniło – To co już było
Z dawna obiecane, – O Tobie Jezu,
Że się wcielisz w Pannie.
Z Ducha świętego – A nie z innego
Nasienia żadnego, – Lecz z Panieńskiego
Żywota czystego.
Z Panny bez męża – Wykwitła róża,
To jest ten Messyasz – Obiecan dla nas,
Zapewnie to Bóg nasz.
Ten ma wybawić – A wyswobodzić,
Co miało zginąć, – A djabłu złemu
Nie dać więcej władać.
Miłość Jezusa – To uczyniła,
Że się pokazała, – A się głęboko
Ku grzesznym zniżyła.
Wielkato radość – Aniołom była,
Gdy przyszła nowina, – Że łaska Pana
Cały świat zbawiła.
Pochwalmyż tego – Pana miłego
Za wcielenie Jego, – Człowiek nie słyszał
Nigdy nic lepszego.
Amen śpiewajmy – Cześć, chwałę dajmy
Ojcu niebieskiemu, – Synowi Jego,
Duchowi świętemu.
Wykonanie Utworu: Moc Boża dziwna, A niewymowna
Przejdź do: Pieśni Adwentowe
Co myślisz?