Marsz pasterze w swe strony

Tekst Kolędy: Marsz pasterze w swe strony

Marsz pasterze w swe strony, trzej Królowie cne trony
opuściwszy, tu jadą z strojną, z zbrojną paradą.
Szczupło miejsce dla gości, [trzech monarchów Ichmości;][1]
niechże przestrono będzie, czysto, chędogo wszędzie, —

Jużci oto wjeżdżają, o Dzieciątko pytają,
gdzie jest, co się narodził, by lud z Bogiem pogodził?
Gwiazda miejsce wskazuje, w szopie cel pokazuje,
trzem świętym koronatom, wschodnich państw potentatom.

Niosą z wielką ochotą, mirę, kadzidło, złoto:
Złoto jako Królowi, kadzidło — Kapłanowi.
Mirrę Mu prezentują, w tem śmierć symbolizują,
który ziemski asceta przejmie Boskie sekreta?

Wy też czem braciszkowie, wielcy chudeuszowie,
co to boso chodzicie, uraczycie Dziecię.
Złota, mirry nie macie, wiem że wszyscy wyznacie
kadzidła też nie pytaj, bo tu nie Arabski kraj. —

Kontent z waszych serc będzie, które Mu dziś w kolędzie,
dacie dary mistyczne, jak lilie prześliczne.
Hojże, hojże, ta, ra, ra, królewska to ofiara.
I prezent to bogaty: charitas między braty! —