Jasełka – Do Betlejem

JASEŁKA „DO BETLEJEM …”

 

Głos I :  Do Betlejem ciemną nocką

idzie Józef z Matką Boską,

gwiazdy świecą i mrugają,

drogę jasno oświetlają.

 

Św. Józef: Już Betlejem widać blisko,

światła ciepło w oknach błyszczą.

Tam z radością nam otworzą,

przecież idę z Matką Bożą.

 

Anioł:  Czy zaproszą ich do środka?

Zrobią miejsce dla dzieciątka?

 

Głos I:  Idą smutni ciemną nocką

Święty Józef z Matką Boską.

Aż za miastem zimna szopa

otworzyła im swe wrota.

I gdy we śnie był świat cały

narodził się Jezus mały.

 

(pastorałka “Gdy śliczna Panna”)

 

Maryja :  Żłóbeczek zrobię, sianko położę

i gwiazdkę zaświecę.

Oczka zmróż i uśnij już.

 

Pasterz I:  Jestem sobie pasterz mały,

pasę owce przez dzień cały.

Siadam często na kamyku

z fujareczką na rzemyku.

 

Głos I:  A na polu tam pod lasem,

gdzie pasterze owce pasą,

co tak świeci? Czyj głos budzi

pilnujących owiec ludzi?

 

(kolęda “Wśród nocnej ciszy”)

 

Anioł:  Nie lękajcie się pasterze,

niechaj każdy dary bierze,

żeby złożyć je w stajence

Jezusowi i Panience.

 

(kolęda “Pójdźmy wszyscy do stajenki”)

 

Głos II:  Gdy przybiegli pasterze do Betlejem szopy,

uścisnęli dzieciątko maleńkie za stopy.

Przynieśli  z sobą dary,

serc uprzejmych ofiary Jezusowi Panu.

 

(kolęda “Przybieżeli do Betlejem”)

 

Pasterz II:  Witaj dzieciąteczko w żłobie,

kłaniamy się dzisiaj Tobie

i tak bardzo dziękujemy,

żeś zamieszkał na tej ziemi.

Przyjmij dzisiaj nasze dary;

weź serduszka, weź ofiary.

 

Pasterz III:  My kaczorki, my koźlęta,

my baranki, my jagnięta

przynosimy Panu.

Cztery miodu kubeczki,

trochę masła i bułeczki;

pszczoły z ulem co brzęczą,

skrzypek struny co dźwięczą

przynosimy Panu.

 

Pasterze razem:  Ucichajcie, poklękajcie,

Jezusowi pokłon dajcie!

A wy – muzyki – zagrajcie!

Od tej wieczerzy ku ranu

my zaśpiewamy też Panu.

 

Głos II:  Trzej Królowie jadą z ogromną paradą

z dalekiej krainy do Bożej Dzieciny.

Wiozą mirrę z Saby, kadzidło z Araby

i złoto od Mongoła – wszystko dar dla Króla.

Królowie jadą przez pole,

widzą gwiazdę w jasnym kole;

ona im drogę wskazuje

i do dzieciątka kieruje.

 

(kolęda “Mędrcy świata, monarchowie”)

 

Dzieci:  Dz.I     Przyjdź dzieciątko, mieszkaj z nami,

żłóbek Ci zrobimy sami,

wyłożymy siankiem miękkim

będziesz na nim spał – maleńki.

 

Dz.II    – Ja zaśpiewam Ci piosenkę.

 

Dz.III     – Ja Ci wierszyk mówić będę.

 

Dz.IV     – Ja przyniosę moją lalkę.

 

Dz.V      – A ja misiem się pochwalę.

 

Dz.I       Dzieciąteczko, mieszkaj z nami,

obsypiemy Cię darami.

 

Dz.VI     – Lale, misie, to za mało,

dzieciąteczko serc by chciało.

Lecz jak mamy serca złożyć,

jak dzieciątku je otworzyć?

 

Dz.IV     Łatwiej podarować lalę,

trudniej – nie kłócić się wcale.

 

Dz.V      Łatwiej misia dać dzieciątku

niż posprzątać w swoim kątku.

 

Dz.II      Lecz gdy chcemy serca złożyć

dzieciątko nam dopomoże;

serca mu przygotujemy

i w nich witać go będziemy.

 

Wszystkie dzieci:     Przy żłóbku staniemy wkoło

będzie Mu wśród nas wesoło.

 

(kolęda “Gdy się Chrystus rodzi”)