Cóż to nowe za dziwy

Tekst Kolędy: Cóż to nowe za dziwy

Cóż to nowe za dziwy, widok jasny, prawdziwy?
Bóg to, który rządzi wiekiem, pokazał się nam człowiekiem;
Najwyższy, maleńki, Syn biednej Panienki
Przyszedł w ludzkiem ciele, stąd nasze wesele.

A gdzie Jego mieszkanie? jakie Jego ubranie?
W Betleemskiej stajeneczce, na sianku przy Mateczce;
Pieluszką odziany, bydląt parą grzany;
Takie ma wygody Pan całej przyrody.

Na cóż znosi te trudy? by grzechowe zmył brudy;
On poniesie krzyż cierpienia dla wszystkich ludzi zbawienia,
By ich z piekła zbawić; jakże Go nie sławić?
Niech Twa, Wieczny Panie! chwała nieustanie.

Słyszą śpiewy pastuszkowie, idą za gwiazdą królowie;
Widzą światłość nad stajenką, w szopce Dziecinę maleńką;
Przynieśli ofiary, i złożyli swe dary:
Witaj Zbawicielu i Odkupicielu!

Pastuszkowie coś z bydła, króle złota, kadzidła
Naznosili i mirry, oddając hołd szczery
Najwyższemu Panu, według swego stanu,
Temu, co światami rządzi i królami.

Więcże teraz niech będzie głośno na ziemi, wszędzie
Wiwat wiwat Jezu Tobie, dzisiaj w malenkiej Osobie!
Daj, byśmy po zgonie, na górnym Syonie
Oglądali Ciebie, żyjąc wiecznie w niebie.

Wykonanie utworu: Cóż to nowe za dziwy

x