Chato bydlęca zazdrościć ci trzeba

Tekst Kolędy: Chato bydlęca zazdrościć ci trzeba

Chato bydlęca, zazdrościć ci trzeba,
Że Ten, którego nie dosięgły trony,
Spoczywa w tobie, Dziedzic ziemi, nieba,
Ledwo przyjęty, ubogo złożony.

Nie przyjął świat Zbawcy, biadam z Apostołem,
I tylko Mu służą biedny osieł z wołem;
Narzekać trzeba na niewdzięczne syny,
Pan nieprzyjęty od własnej dziedziny.

O wy jasełka, jakżeście szczęśliwe,
Gdy piastujecie Boga i człowieka!
My Mu w gościnę dajmy serca żywe,
Tych od nas pragnie, tych jedynie czeka.

Uczyńmy ochoczo dla Boskiej Dzieciny:
Ze żłóbka do serca niech ma przenosiny;
Aby tam znalazł dla siebie dar luby,
Wiernie przysięgłe chowajmy Mu śluby.

Jeśli Go znamy Stwórcą wszech rzeczy
Że wszelkie dobro mamy z Jego ręki,
Więc winnej dani niech Mu nikt nie przeczy,
Godzien wziąć dawca od każdego odwdzięki.

Aczkolwiek dar wszelaki od Niego pochodzi,
Cóż to jest, że w stajni ubogo się rodzi?
To narodzenie świat cały zbogaca,
Raj utracony stajnia nam przywraca.

Cieszmy się, wielbiąc Narodzenie Boże,
Wszak korzystamy z łask Jego zamiaru:
Mamy z Nim wszystko, bo Ten wszystko może,
Który jest Dawcą wszelakiego daru.

W powinnej daninie darujmy Mu serce,
Ucieszym na ziemi Pana w poniewierce,
W dowód wdzięczności śpiewajmy Mu pienie
Za to przedziwne Jego narodzenie.

Czemże my ludzie Tobie, wielki Panie,
Ten dar Twej łaski odwdzięczyć zdołamy,
Żeś przyszedł do nas w niemowlęcia stanie,
Że Zbawiciela świata w Tobie mamy?

Na zbytek serca śpiewać Ci będziemy,
Lulajże, a nie płacz, my płakać będziemy;
Zasypiaj mile, serc naszych pociecho,
Zasypiaj — takie posyłamy echo.